Blog | Binnenkijken bij chef-kok Lore Moerman

Brutalistisch woongeluk aan de rand van Gent.

Lore Moerman verdeelt haar tijd tussen het centrum van Gent en Sint-Amandsberg. Ze is eigenaar en chef-kok van restaurant Bodo en eetcafé The Wan & Only en tikte dit jaar een bijzondere, brutalistische parel op de kop. In een jarenzestigwoning van de iconische Gentse architect Juliaan Lampens combineert ze het beste van twee werelden: de nabijheid en de dynamiek van de stad en de rust, de ruimte en het groen van haar tuin en de stadsrand.

Met een kop koffie in de hand en de herfstzon op het gezicht zit Lore Moerman aan de langgerekte houten tafel in de leefruimte van haar woning. Het is een origineel meubelstuk dat de Gentse architect Juliaan Lampens speciaal voor de woning ontwierp en dat doorheen de jaren is blijven staan. De tafel lijkt nieuw, maar heeft in werkelijkheid al vijf decennia achter zich. “De woning is van 1967”, vertelt Lore. “Voordien woonde hier een vrouw met haar vier kinderen. Haar man stierf vroegtijdig. Omdat al hun geld naar het ontwerp en de bouw van deze woning was gegaan en de vrouw als alleenstaande geen budget had om herstellingen te doen, werd dit huis gekoesterd. Dat zie je. Ook de poefjes zijn originele stukken. Normaal zijn die grijs, net zoals het dagbed in Lampens’ meesterwerk Villa Van Wassenhove in Sint-Martens-Latem, maar ik heb toch liever wat kleur in huis. Ik heb ze in het rood en oranje laten herstofferen.” Verder werden, in samenwerking met de vzw Juliaan Lampens, de belangrijkste functionaliteiten, zoals de vensters, de verwarming en de keuken respectvol vertaald naar de hedendaagse woonnormen.

Brutalistisch wonen
Ondertussen wonen Lore, haar man Wim en hun twee poezen al ruim een half jaar in Sint-Amandsberg. Pal in de eerste lockdown verhuisden ze vanuit Ledeberg. Lore: “We woonden daar graag en hadden onze woning volledig gerenoveerd. In het anderhalve jaar van verbouwingen zijn we in het appartement boven Bodo gaan wonen. Dat beviel ons zo dat we nog lang de immosites hebben afgeschuimd op zoek naar appartementen in het centrum. Een stad lééft hé, dat is zalig. Terrasjes doen en naar mooie mensen kijken die passeren, is een van mijn favoriete bezigheden. (lacht) Maar toen werd ons deze woning getipt en dat bleek al snel een once-in-a-lifetimekans. En hoewel ik geen band had met Sint-Amandsberg, moet ik toegeven dat de ligging ideaal is. De rust doet goed en we staan in no time in het centrum van Gent. Ook gemeentes als Lochristi liggen vlakbij, maar eerlijk is eerlijk: we gaan altijd weer de andere richting uit. (lacht)”

Wonen in een brutalistische woning van Juliaan Lampens is bijzonder. De typische combinatie van beton en hout, het spel van licht en uitgebalanceerde verhoudingen en het totaalconcept van architectuur, interieur, meubelontwerp en een maximaal contact met de tuin maken van de jarenzestigvilla een unieke plek die anno 2021 nog steeds verrassend hedendaags is. Een speciale feature is de patio aan de voorgevel. Die werd ommuurd en schermt de woning af van de straat. Bovendien werd de woning opgevat als een ‘kangoeroewoning avant la lettre’, met in de open leefruimte een deur die naar een aparte ruimte leidt. Die was in het oorspronkelijke ontwerp bedoeld als ‘kamer voor de inwonende moeder’ en was uiteindelijk ook de plek waar de vrouw des huizes haar laatste dagen spendeerde. Lore en Wim richtten er een compact bureau in. De kamer kijkt uit op de patio, heeft een prachtige donkerhouten nis met zit- of ligbank en boekenplank en is van de leefruimte gescheiden door een gebogen betonwand. Het is een knipoog naar de curves van Le Corbusier, een van Lampens’ grote inspiratiebronnen.

Maar het is vooral in de raakvlakken met de Scandinavische architectuur dat Lore en Wim zich kunnen vinden. “Wim en ik hebben allebei een tijdje in Zweden gewoond en sindsdien zijn we grote liefhebbers van Scandinavisch design”, aldus Lore. “We noemen onszelf al lachend wel eens ‘verzamelaars van kleine meubels’, omdat dat het enige lijkt waarmee we naar huis komen. Zo kochten we onlangs de theetrolley van Alvar Aalto voor Artek, een designklassieker die al heel lang op mijn wishlist stond. Aangezien de visie van de Finse architect en designer wonderwel strookt met die van Lampens is de match compleet.”

Fietsen naar het stadscentrum
Ook de tuin mag van het koppel op zijn Scandinavisch zijn natuurlijke weg gaan. Terwijl ze praat, zet de chef-kok zich op de knalgele tuinstoel en tuurt ze voor zich uit: “De tuin is wild en zonder echte afscheiding. Zo heb ik het graag. Alleen zijn we geen tuin gewoon en is er voorlopig geen beginnen aan het onderhoud. Soms doe ik een poging, maar het maakt geen verschil. Het blijft dus voorlopig bezigheidstherapie, vrees ik. (lacht) We genieten nu vooral van een kampvuurtje met vrienden in het weekend. Van de oude schouw hebben we een vuurschaal gemaakt, dat werkt. En natuurlijk kennen vrienden die in de stad wonen ondertussen de weg naar onze tuin.”

Sinds de eerste lockdown biedt Lore net als zoveel horecazaken takeaway aan met The Wan & Only. Dat betekent dat het werkleven nu iets rustiger is en dat de chef-kok meer thuis vertoeft. “Bodo ligt nu even stil. Dat geeft me ’s ochtends iets meer tijd voor ik naar het werk vertrek. Ik ga met de fiets”, vertelt ze. “Het is niet ver en het is een leuke route. Ik fiets langs de Nieuwe Dokken, over een nieuw aangelegd fietspad. In het centrum aankomen en de stad zien ontwaken, is het leukste moment. Zeker in het voorjaar, mijn favoriete seizoen in de stad. Bodo ligt aan een brugje aan het water en vanaf het voorjaar schijnt de zon mooi tussen de gebouwen tot op ons terras. Mensen genieten er dan van om zich daar op te warmen. En daar geniet ik dan weer van.” Hoewel de Gentse de groene inspanningen van het stadsbestuur waardeert, brengen ze soms ook een gevoel van frustratie met zich mee. “De Burgstraat is de afgelopen jaren heel mooi geworden. Het centrum is autoluw geworden en dat is prima, maar we voelen dat we samen daarmee de lokale Gentenaars wat verliezen. Dat vind ik jammer. Samen met de stappen in de richting van een groene stad, hoop ik dat we de authenticiteit van onze schuune stad mogen behouden, dat Gent niet louter een historisch decor wordt voor de vele toeristen.”

Terug thuis is ook Wim zeer blij om Lore meer te zien. “Het is al lang zijn wens om mij wat meer thuis te kunnen houden. En dit jaar heb ik wel geleerd om meer van het thuis zijn te genieten. Ik merk ook dat dit huis rust brengt en het lukt me steeds beter om me er af en toe volledig in onder te dompelen. De voorbije maanden hebben me tot inzicht gebracht en ik ben vastberaden om evenveel van dit huis te houden als de dame en haar kinderen die er zo goed voor hebben gezorgd.”

Uit: CORES magazine, 2021. Bekijk al onze bedrijfsmagazines.

(Foto's: Tim Van de Velde)